Istanbul

Een uitwisseling met de universiteit in Istanbul, Turkse studenten lieten ons hun stad zien. 

Hun stad die voor ons vreemd was. We gingen met 25, ik kende 1.

Het sneeuwde heel hard, maar het was fijn. We zijn bij veel moskeeën en paleizen geweest.

Elke avond zijn we uit eten geweest, dronken we Raki en eindigden we in barretjes.

We hebben avonden vol gedanst met de Turkse studenten.

Alle cafeetjes en clubs waren hoog in een gebouw, we moesten minimaal 5 trappen op voordat we er waren.

Robbin droomde er vorige week zelfs nog over, over al die trappen die we op moesten lopen.

Maar als we er dan waren dan was het elke keer de beklimming meer dan waard.

Omdat het zo hoog in een gebouw was hadden we overal een fantastisch uitzicht.

Over de hoofdstraat of over heel Istanbul. Honderd duizend lichtjes van huizen aan de andere kant van de rivier schitterden onze kant op.

Sommige dagen waren ijskoud, ik had alle kleding aan die me warm kon houden. 

Mijn sokken waren na een half uur lopen al nat, van de binnengedrongen sneeuw. 

Iedereen had plastic zakjes om zijn voeten en alle meisjes leggings onder hun broeken.

Gelukkig hebben we een middag in een hammam doorgebracht.

We werden gemasseerd door een vrouw die zacht neuriede, dat was zo fijn.

Feta, olijven en groente van de groenteman om de hoek als ontbijt. Kumpir of gepofte kastanjes in de middag.

We vlogen vroeg terug naar Nederland en zagen de zon op komen toen we over de brug naar de andere kant van de stad reden.

De stad ontwaakte en het oranje licht bescheen de gekleurde huizen, de moskeeen werden zo vriendelijk in dat licht.

Ik denk daar nog vaak aan, speel het zo langzaam mogelijk af als een filmpje in mijn hoofd.

Het is een van de mooiste dingen die ik ooit gezien heb, zo gelukkig makend.

Weg reed ik uit de stad die niet langer vreemd voor mij was.

Zittend in een busje op weg naar vliegveld met onbekende mensen die niet meer onbekenden zijn. 

* Analoge foto's. De laatste tijd haal ik niet meer zoveel plezier uit digitaal fotograferen. Kriebels in mijn buik als ik de rolletjes laat ontwikkelen. Een irriterend zwart randje aan de linker kant van mijn foto's en verkleuringen, stiekem vind ik dat mooi.