zoete wildernis

De eerste mooie dagen van het jaar, de eerste keer met mijn blote voeten in het gras.

In het huisje met Anna.

We wandelde in de ochtend en bakte daarna brood.

Emiel kwam helpen met het opeten en het van de zon genieten.

Het genieten deden we vanachter onze laptops want er wachtte een deadline en heel veel statistiek tabbellen op ons. 

De deuren van de houten serre stonden de hele dag open, de zon warmde ons op.

De waterleiding onder het huis sprong kapot, maar dat gaf niks.

De douche deed het nog en dus voorzagen we de toilet en onszelf van water door de afwasteil en limonadekan voortdurend te vullen.

Ik hoorde er de vogels fluiten, het fijnste geluid uit de natuur.

Wollen dekens kriebelden ons in de nacht.

'S ochtends werd ik gewekt door de zonnestralen die in mijn ogen schenen.

Ik slaap nu al een week zonder de gordijnen voor mijn ramen.

Gewekt worden door de lichtstralen van een nieuwe dag maakt me gelukkig. 

Foto's gemaakt met de Diana van Robin.