zoete wildernis

Maanden geleden in mijn raam, wijn met Yannick in de avondzon.
Nu, maanden later zit ik er weer. De vakantie die toen nog voor me lag, ligt nu achter.
De vakantie waarin ik nog nooit zoveel sterren aan de hemel heb gezien, nog nooit zoveel kriebels in mijn buik voelde.

Thee in mijn handen in het raam, kijk ik naar wat er buiten gebeurd.
Wat er in twee maanden veranderd is. Buiten op straat, binnen bij mij.
De wind maakt kriebel op mijn gezicht door mijn pluizende haar.

Het is weer tijd, tijd om nieuwe dingen te leren en het oude ritme weer te krijgen.
Wat fijn dat het weer zo verder gaat als waar het op deze foto eindigde.