dinsdag 15 januari 2013


Toen ik nog een klein meisje was stond ik in de winter periode 4 dagen in de week op de schaatsbaan.
Als het het dan eindelijk begon te vriezen hield ik de temperatuur bij en de website van de natuur ijsbaan in de gaten om te kijken of ik al mocht.
En als het dan zo ver was, dan hoefde ik niet naar school en trok ik rondjes met mijn armen op mijn rug en de kou langs mijn wangen.
Het bevroren water, waaronder de planten nog bewogen.
Chocolademelk die mijn mama in de kantine opwarmde, mijn papa die het stiekem leuk vond als ik hem te snel af was.

Vandaag lag er geen ijs maar was het volop winter weer en dus gaf ik mezelf een dag vrij.
We wandelde in de sneeuw en dronken daarna koffie met kaneel poeder, mijn sokken nat maar mijn hart vol warmte.

9 opmerkingen:

  1. jezelf ijsvrijgeven > neem jij nog maar een extra kopje chocolademelk. BRILLIANT IDEA!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. waauw, dat is nog eens ten volle genieten van je dag! En wat een leuke herinneringen heb jij aan de sneeuw! ik kan me vooral herinneren dat ik elk jaar weer mijn staartbeentje kneusde door uit te schuiven hihi! En dan moest ik in een zwemband zitten !

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ik moet altijd zo glimlachen van sneeuw,
    en nu zo met jouw fijne verhaaltje erbij :) :) :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dag Loes, dankje voor je lieve woorden op m'n blog.
    Hier is het anders ook wel heerlijk vertoeven en je foto's zijn ook zo zo mooi.
    Blij je te ontmoeten in blogwereld.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh my goodness, these are absolutely lovely shots of snow! xoxo

    BeantwoordenVerwijderen